بر طبق تعریفی که از شهرها در ذهن ما نقش بسته، شهر مجموعه ی است از ادارات، نهادها و سازمان های دولتی و غیر دولتی، اماکن تجاری و مسکونی، بانک ها و ... که تعداد کثیری از جمعیت انسان ها را در خود جای داده است.
اما در نگاهی دقیق تر و ژرف تر شهر ها به عنوان مراکز تجمع عظیمی از مردم می توانند، فرصت مناسبی را برای ارائه توانمندی های بالقوه ی انسانی فراهم آورده و محیطی ایده آل برای رشد و تعالی ما انسان ها محسوب گردند.

از طرف دیگر شهرها از جنبه ی دیگر نیز دارای اهمیت می باشند، زیرا آن ها عمده ترین بازیگران نقش اقتصادی در استان ها و در نهایت اقتصاد ملی خواهند بود.

مسلماً برنامه ریزی دقیق و درست رشد اقتصادی، تثبیت سیاسی و افزایش مشارکت شهروندان و شکوفایی استعدادهای بالقوه ی آنها در راه اعتلای کشور را به همراه داشته و شکست در حل مشکلات و مسائل شهری سبب رکود اقتصادی، نارضایتی های اجتماعی و سیاسی، فقر، بیکاری و تخریب محیط زیست خواهد شد.

مسلماً با نگاهی هوشمندانه به تعاریف بالا به نظر می رسد جامعه ای موفق تر خواهد بود که مدیران آن بتوانند از این ظرفیت نهایت استفاده و بهره را ببرند.

البته صرف نظر از نگاه کلان مسئولان ارشد ملی به این مقوله، خود مدیران شهری که نقش اول را در پیاده سازی مدیریت در کالبد اجتماع شهری ایفا می نمایند، باید با اداره مطلوب شهر و برقراری ارتباط مناسب میان عناصر شهری مانند نهادهای عمومی، خصوصی و مدنی رقابت و توازن ایجاد کرده و ضمن حفظ تعادل و هماهنگی مناسب بین سه وجه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در شهرها، با توسعه ی شهرها و ارتقاء جایگاه آنان در عرصه های گوناگون بتوانند در تصمیم گیری های کلان کشوری، نقش آفرین باشند.
حال با توجه به این تعاریف این سؤال در اذهان باقی می ماند که بازیگر اول نقش مدیریت شهری با کیست؟

در اصل هفتم قانون اساسی ضمن اشاره به دستور صریح قرآن کریم در خصوص " و امرهم شوری بینهم" و " شاورهم فی الامر"، شوراها را به عنوان یکی از ارکان تصمیم گیری . اداره ی امور کشور دانسته و بر اساس اصل یکصدم همان قانون، شوراها را که می توان از آن به عنوان پارلمان محلی تعبیر کرد، متشکل از افرادی هستند که از مردم و با رأی مردم برای پیشبرد سریع برنامه های اجتماعی، اقتصادی، عمرانی، بهداشتی، فرهنگی، آموزشی و سایر امور رفاهی انتخاب می شوند.

بررسی و شناخت کمبودها، نیازها و نارسایی های اجتماعی، نظارت بر حسن اجرای طرح های مصوب در امور شهری، همکاری با مسئولین اجرایی و نهادها و سازمان های مملکتی در زمینه های مختلف اجتماعی، برنامه ریزی در خصوص مشارکت و تشویق مردم در انجام خدمات اجتماعی، اقتصادی، عمرانی و ... و نظارت بر حسن اداره و حفظ سرمایه و دارایی های نقدی، جنسی و اموال شهرداری از دیگر وظایف مهم شوراست که در قانون اساسی بدان اشاره گردیده است.

تمامی موارد ذکر شده حکایت از نقش برجسته ی این نهاد مردمی در برنامه ریزی و نظارت بر امور شهری است و هرچه شورایی متشکل از افراد خبره، باتجربه و کارشناس داشته باشیم مسلماً شهری توسعه یافته و آباد نیز خواهیم داشت.

اما همه ی این برنامه ریزی ها نیازمند انتخاب مجریی توانمند برای تحقق این اهداف است که شوراها بر طبق اختیارات قانونی خود این وظیفه ی خطیر را بر عهده ی فردی به نام شهردار قرار می دهند.

در واقع شهردار و شورای اسلامی شهر دو بازوی توانمند در عرصه ی توسعه و مدیریت شهری هستند که وظیفه ی اصلی را در اداره ی امور شهری بر عهده دارند و البته حتماً با سیاست گذاری ها و هدایت های استانداران و فرمانداران محترم هماهنگ و همراه خواهند بود.

در این بین بر اساس قوانین و عرف، شهرداران از مسئولیت مهم تر و سنگین تری به عنوان پیش قراولان عرصه ی خدمت رسانی و بازیگران اول نقش مدیریت شهری در شهرها بر خوردار خواهند بود که حفظ استقلال و حریم آنها در چارچوب قوانین، موجبات شکوفایی هرچه بیشتر شهرها و در نهایت جامعه را در پی خواهد داشت.

با توجه به مسائل مطرح شده شورا و شهردار قدرتمند موجبات تعالی و توسعه ی شهرها را فراهم می آورند که متأسفانه امروزه تشکیل جلسات فرسایشی با موضوعات تکراری ، سیاست زدگی و اولویت اقدامات سیاسی بجای غنیمت شمردن فرصت خدمت رسانی، عدم برنامه ریزی و ارائه طرح های مناسب، دخالت در امور جزیی و پرسنلی مربوط به شهرداری بجای نظارت صحیح بر عملکرد شهرداری ها، دخالت در عزل و نصب های پرسنل شهرداری و ... از جمله آسیب هایی است که شوراهای شهرها را تهدید نموده و موجبات موازی کاری بجای هم پوشانی در شهرداری ها می گردد.

امید است شهرداری هاو شوراها با الگو قرار دادن منویات مقام معظم رهبری با همت و کارمضاعف خود از این فرصت بدست آمده در عرصه ی خدمت رسانی به شهروندان نهایت بهره برداری را برده و ضمن رعایت حریم یکدیگر در چارچوب قوانین موجود، پرهیز از دخالت های نابجا، عدم موازی کاری و حفظ حریم و استقلال شهرداران و اعضای محترم شوراها به توسعه ی همه جانبه ی شهرها و نقش آفرینی هرچه بیشتر در عرصه ی ملی بپردازند.